کد مطلب:193962 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:164
اجتناب از گناهان
و اعلموا أنه لیس یغنی عنكم من الله أحد من خلقه شیئا، لا ملك مقرب، و لا نبی مرسل، و لا من دون ذلك، فمن سره أن تنفعه شفاعة الشافعین عندالله فلیطلب الی الله أن یرضی عنه [1] ؛ بدانید كه از هیچ كس برای شما در برابر خدا كاری ساخته نیست، نه ملك مقرب و نه نبی مرسل و نه بندگانی كه پایین تر از آنها هستند. كسی كه می خواهد شفاعت شفاعتگران به او نفعی برساند، باید از خدا بخواهد تا از او راضی باشد.
در این جا و فقره بعدی از نامه ی امام، كلمه «خلق» تكرار شده و نشان می دهد كه منظور امام علیه السلام نه تنها انسان، بلكه تمام مخلوقات الهی است. بنابر سخن فرزند رسول خدا، طاعت منحصر در اطاعت از خدا و رسول و امامان علیهم السلام است و اینها چیزی به جز رضای خدا نمی خواهند، آنچه خدا می خواهد انجام می دهند و از آنچه خداوند نمی خواهد دوری می جویند، و طاعت نیز جز این چیزی نیست. برای انجام دادن طاعت ابتدا علم به واجبات و محرمات و سپس عمل به آنها لازم است و رضایت خدا منحصر در طاعت است.
در این جا و فقره بعدی از نامه ی امام، كلمه «خلق» تكرار شده و نشان می دهد كه منظور امام علیه السلام نه تنها انسان، بلكه تمام مخلوقات الهی است. بنابر سخن فرزند رسول خدا، طاعت منحصر در اطاعت از خدا و رسول و امامان علیهم السلام است و اینها چیزی به جز رضای خدا نمی خواهند، آنچه خدا می خواهد انجام می دهند و از آنچه خداوند نمی خواهد دوری می جویند، و طاعت نیز جز این چیزی نیست. برای انجام دادن طاعت ابتدا علم به واجبات و محرمات و سپس عمل به آنها لازم است و رضایت خدا منحصر در طاعت است.
[1] متن نامه.